FILIA MUNDUM

Świat istniał przed magią. Świat rodził przed magią i świat stał się potężny bez magii. Ale kiedyś ów magia musiała przyjść na świat. Nie zrodziła się ona z ziemi ani powietrza. Nie została również zesłana z niebios lub piekieł.

Magia powstała w dziewczynce. Mówili, że stworzonej ręką natury. Nazywała się Filia Mundum, co znaczyło Córka czysta.

Filia miała białe myśli. Jej twarz jaśniała radością, a oczy płonęły dobrem. Chciała czynić wielkie rzeczy. Dziewczynka pragnęła światła, a światło pragnęło się ujawnić.

            Wyobrażała sobie, że lata i sprawia, że ludzie się uśmiechają. Jej niewinne myśli stały się motywem i prawdą.

            Pewnego dnia sprawiła, że drzewo odżyło. Nakarmiło się mną, mówiła. A jeszcze innego, że ptaki były jej posłuszne. Ten świat wciągną ją bez reszty. Dziewczynka stała się kolebką, iskrą. Jako jedyna znała się na czarach.

            Jednak dorosła i wyzbyła się dziecięcej wyobraźni. Przestała pielęgnować swoją magię, a ona uschła.

            Bowiem nie wiedziała, że ona tą magię stworzyła i uczyniła ją prawdziwą.

Czary to nie tylko słowa, ale i też czyny. A czynów ogromnych dokonał niejeden, ale tylko niektórzy potrafili utrzymać to brzemię.